Vilt þú eiga ljóð vikunnar? Sendu það þá á okkur á thorshamarsf@gmail.com
Ammælislag
I. Sjálfstæði
Óli labbar inn
í ráðhúsið
hann er í fínum
fötum
það er mikill
mannfjöldi
mikið ljós
það er ammæli
Dabbi á ammæli
Kampavínsglaumur
í glösum
jakkaföt og
kjólar
það er partý
Dabbi á ammæli
Óli er kominn
til þess að skemmta sér
Hann heilsar uppá
félagana
hann blikkar
stelpurnar
Hann heilsar uppá
Kónginn
Kóngurinn
þakkar fyrir salinn
þakkar reddíngar
Dabbi og Villi
segja við Óla
Komdu til
okkar
Vertu með!
Við skulum gefa þér
stól stólanna
ekkert minn'en
Borgarstjórastólinn
ef þú verður okkur
með
Óli verður glaður
Óli segir Já
Óli krýpur frammi fyrir
Kónginum
Dabbi slær Óla
til riddara
býður hann velkominn
í sinn sjálftæðis-flokk
II. Frelsi
En þeirra sjálfstæðisprjál
mun ekki stoða
Frelsið mun koma
Frelsið mun sigra
Allar þeirra
borgarstjórnir
bæjarstjórnir
ríkisstjórnir
munu ekki stöðva
það
geta ekki stöðvað
þá byltíngu
er verður í
hjörtum fólks
og breytir öllu
sem hægt er að
breyta
Helsi allt
drepur
Frelsi gefur
færi
Sjálfstæðismenn!
Dagar ykkar eru
brátt taldir
og það þarf ekki
að beita neinu valdi...
Víngnir pÁ
Birtist líka í einblöðungnum Með kveðju frá Víngni pÁ
Ástin og vinnan
Það er betra alla tíð
líf sitt frá sér vinna.
Ó! ég mætti um síð
þig fína að finna.
Vinna og vinna eilíft
það fékk Bólu-Hjálmar reyna.
Aldrei hef ég í þig dýft,
ást minni vil ei leyna.
Gleði og skemmtun
alla deyða.
Ég hef mikla laungun
þig að leiða.
Víngnir pÁ
Birtist líka í einblöðungnum Með kveðju frá Víngni pÁ
Höfundur: Federico Garcia Lorca (1898-1936)
Þýðandi: Hallberg Hallmundsson
Dagur íslenskrar náttúru
Í dag er fagnað
fögrum degi tungu
Fallegt er á að
líta, fagurt
En ég hef ekki tíma
til að njóta alls þessa
ég þarf að lifa
það er ekki gefið að lifa
á Ísalandi
Þeir eyða peníngum
í fallega sýníngu
Ó kórinn sýngur
svo fallega
Hamrahlíðar sómi
En í Kára hnjúkanna
dal, er grátið
Fordæmt hafa valdamenn
þjóðar
En þeim er ekki
um að kenna
Vélin hefur beitt sér,
vélað menn
til íll-verka
Auð og völd
í hennar augu
á-stirnir
hún það elskar
Jónas er ekki
ánægður í dag
Hann spyr: hvað við
séum að hugsa?
því að Jónas hatar
hræsni okkar valdamanna
sem eyðilagt hafa
náttúru þessa lands...
Víngnir pÁ
Í dalnum þær dádofa reika
Við Dengil þær einar leika
Neðan himinloftsins er þeirra hvelfing
Ófærar um hvíld er þeirra skelfing
Fastar í þessari freðaspöng
Fjandaðir harðfjötri öll árin löng
Skeggöld þessari enn þær sveima
Svikum þessum ei munu gleyma
Hún sem grefur sig djúpt
Og mergur þig inná beini
Eyðir minningum um það sem var ljúft
Og gerir þar margt að meini
En senn kemur nýr dagur
Með sínum svarta kulda
Ekki er hann nú fagur
Að innan hins hjarta mulda
Kvaðning til grafar
Ekki svo mikið sem að kvakka
Þótt hold þitt sé enn kvikt
Þú ert nú einu sinni kvalráður
Þoldir kvalabekkinn
Því ættirðu ekki að þola þetta?
Á yfirborðinu heyrirðu sorgina
Í þeim sem elskuðu þig
Kvánin kveinkar
Sama hvað líkamanum líður
Og þinni kvalningu
Er það mesta kvöntin
En þú ákveður að sleppa því öllu
Skilja fólk þitt eftir með kvölina
Og sárt enni
Því þú ert laggstur í helgan stein
Í orðsins fyllstu merkingu
kúlnahríð hættir
hataðir hérna
Væntanlegt í Gvuð minn almáttugur!
Ég elska þegar í kvikmyndum ekkert geristog fáir vita um hvað myndin snerist
Þá luma ég á skýringu, sem er oftar en ekki
Þegar lífið rennur út, hleypur það í kekki
Brynjar Jóhannesson
Væntanlegt í einblöðungnum Gvuð minn almáttugur! ásamt mörgum öðrum ljóðum...
Svelgi ég harðan sjóinn
Sætur braggðast flóinn
Blóð er grænt og gall er rautt
glóbjart myrkrið funablautt
Yfir volgan svartan snjó
sums og gums og korriró
þögnin öskrar þokutær
þúng sem fis og haturskær
Meira eftir hann hér
Gamall vinur okkar heilsar okkur að þessu sinni en það er verðlauna ljóð Víngnis pÁs ásamt viðbót sem allir hafa verið að bíða eftir, líka skáldið sjálft.